Nu even niet

Als jij je onbespied waant, doe je dan wel eens gekke dingen? Ik verblijf momenteel in een vakantiehuisje in een bos op de Veluwe. Ik had behoefte aan me-time en tijd om aan mijn bedrijf te werken in plaats van in mijn bedrijf. Ik rol altijd van de ene opdracht in de andere en doe er meestal meerdere tegelijk. Dat is fantastisch, maar het voelt soms ook vol. Dan krijg ik bijna de neiging om naar die klanten te roepen: NU EVEN NIET (in die of andere bewoordingen). Dat doe ik natuurlijk niet, want ik ben reuze blij met al die leuke klanten die ik heb, maar die aan-mijn-bedrijf-werk-vakantie moest er komen. Dus hier zit ik, in bosrijk Garderen, met mijn vrienden de eekhoorn, de roodborst en de merel (en zo kan ik eigenlijk wel even doorgaan, want het stikt hier van de vogels). Ik heb een houten huis voor vier personen helemaal voor mezelf, met in het midden van het huis een dansvloer. Althans, ik denk dat het daarvoor bedacht is. Waarom zou je anders direct onder een lichtkoepel een grote open achthoekige plek, afgezet met een bies in het linoleum, maken? Daar start ik mijn dag, met dansen. Dat doe ik vaker, normaliter rol ik in mijn kantoor het vloerkleed aan de kant, ik zet een koptelefoon op en ga los. Hier dus op die dansvloer. Met koptelefoon, ogen veelal dicht. Met uitzicht op de tuin, meezingend met de muziek. Zo vals als een kraai waarschijnlijk, maar dat hoor ik toch niet met die koptelefoon. Ik zie eruit en klink dus als een volslagen idioot. Nu wacht je vast op een ontknoping. Dat er plotseling bezoek kwam. Een buurvrouw of buurman die aanklopte op de terrasdeur om te klagen over mijn gekrijs. De beheerder die de belabberde wifi ging fixen. Een gluurder. Zoiets. Ik moet je teleurstellen. Misschien had ik publiek of klagers, maar heb ik ze niet gehoord of gezien. Kan zijn dat ze zuchtend zijn afgedropen. Kan ook zijn dat er niemand was die het zag. Maar jij ziet het voor je hè. Hoe ik daar losga. Ik hoop maar dat je het beeld weer van je netvlies krijgt. Ik had ook als ondertitel kunnen schrijven ‘hoe dansen mij helpt in mijn bedrijf’, want als je mij een beetje kent, weet je dat ik wel van wat drama hou, maar deze ging me toch te ver. Ik heb een andere ontknoping bedacht voor deze blog. Misschien inspireer ik je namelijk om hetzelfde te doen. Niet het dansen en zingen, al kan ik dat ook echt aanbevelen, maar die werkvakantie. Gewoon even afstand nemen van je dagelijkse bezigheden en jezelf een paar cruciale vragen stellen. Voor mij zijn de belangrijkste: hoe voelt het om midden in mijn bedrijf te staan? Wat werkt goed, waar ben ik het meest enthousiast over? Wat werkt minder? Wat zijn mijn grote dromen en hoe kom ik daar dichterbij? Voor mij helpt ook altijd de vraag; wat als geld geen rol speelt? Wat ik in ieder geval weet: dan doe ik nog veel van wat ik nu doe, ik ben dol op mijn werk. Hoe is dat voor jou? Geen tijd voor een hele week voor jezelf, boek dan een reading en healingsessie bij mij. In één sessie helderheid over hoe je verder wil en wat je helpt om daar te komen waar je wil komen. En als je jezelf helemaal een plezier wil doen doe je er ook nog een massage bij. Ga je herboren naar huis, net als ik straks.